Του Νίκου Τσούλια
Όσο πλησιάζουμε προς τις κοινοβουλευτικές εκλογές όλο και περισσότερο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. προσπαθεί να μας πείσει με τις κομματικές του φαντασιώσεις για την αριστερή ιδεολογική πλατφόρμα του.
Αλλά πώς να τον αφήσουν τα μεγάλα πολιτικά γεγονότα, που είναι δικά του δημιουργήματα; Πώς μπορεί να κρυφτούν το τρίτο μνημόνιο, το τέταρτο μνημόνιο μακράς διάρκειας με προνομοθετημένα αντιλαϊκά μέτρα και με εποπτεία της εθνικής μας οικονομίας, οι εξελίξεις στο ζήτημα της πΓΔΜ – που έχουν ξεφύγει πλέον ακόμα και από το πλαίσιο της συμφωνίας των Πρεσπών -, η πιο άγρια φορολογία που γνώρισε η χώρα στη μεταπολίτευση, η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, οι μειώσεις στις συντάξεις κλπ κλπ;
Αφού λοιπόν η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πανηγύρισε το «τέλος των μνημονίων» γιατί ρωτάει τους «θεσμούς» (δανειστές, τρόικα…) για το αν θα εφαρμόσει τη μείωση στις συντάξεις που η ίδια ψήφισε και δεν αναθεωρεί μονομερώς το μέτρο που το εμφανίζει υποκριτικά ότι την «πληγώνει», γιατί δεν καταργεί τον ΕΝΦΙΑ αλλά τον αυξάνει, γιατί δεν κάνει διορισμούς στην εκπαίδευση και θα μας εγκαταλείψει χωρίς να έχει διορίσει ούτε έναν εκπαιδευτικό στα σχολεία, γιατί δεν προστατεύει την πρώτη κατοικία από τους πλειστηριασμούς, γιατί…;
Αλλά το πιο φοβερό είναι ότι ακολουθεί νεοφιλελεύθερη πολιτική και στην εκπαίδευση και προσπαθεί να την εμφανίσει ως προοδευτική πολιτική επιχειρώντας να αντιπολιτευθεί στην αντιπολίτευση της συντηρητικής παράταξης στο θεωρητικό επίπεδο, όταν στην πράξη δημοσιοποιεί μια πρόταση για το σύστημα πρόσβασης που διαλύει τη γενική παιδεία και το λύκειο. Και εκεί που οι συριζαίοι για δεκαετίες κατηγορούσαν το λύκειο για έλλειψη αυτονομίας και για τη μονομερή λειτουργία του ως προθάλαμος του πανεπιστημίου, έρχονται και πλήττουν ευθέως όσα στοιχεία αυτονομίας έχει το λύκειο και το μετατρέπουν σε κανονικό θάλαμο του πανεπιστημίου, αφού ακόμα και οι λιγότερο ανταγωνιστικοί υποψήφιοι θα είναι στην πράξη και φοιτητές στις τόσες και τόσες κενές θέσεις των περιφερειακών πανεπιστημίων και ΤΕΙ – που γίνονται και αυτά πανεπιστήμια εν μια νυκτί με νόμο (!) – χωρίς πανελλαδικές εξετάσεις μόνο με το απολυτήριό τους.
Αλλά είναι πραγματική εκπαιδευτική και μορφωτική προσφορά στους μαθητές αυτή η γενναιοδωρία του λαϊκιστικού κόμματος της χώρας μας ή συνειδητός εμπαιγμός και θεσμική υποβάθμιση των σπουδών και των πτυχίων; Ίσως να κάνει και σχετική καμπάνια ο κ. Γαβρόγλου διαλαλώντας στους γονείς «να μη στέλνετε τα παιδιά σας πλέον φροντιστήριο, γιατί βάλαμε το φροντιστήριο μέσα στο σχολείο». Το μόνο που δεν σκέφτηκαν οι καινοτόμοι φωστήρες και η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας είναι που δεν καλούν τους καθηγητές των φροντιστηρίων να επιμορφώσουν τους καθηγητές του λυκείου στη φροντιστηριακή λειτουργία της Γ΄ Τάξης ως έχοντες τη σχετική εμπειρία. Αλλά τι μπορεί να πει κάποιος όταν έχουμε αναλυτικά προγράμματα και σχολικά βιβλία που αντιστοιχούν σε δίωρη ή σε τρίωρη εβδομαδιαία διδασκαλία και τώρα τα ίδια προγράμματα και βιβλία καλούνται να συνδεθούν με εξάωρη διδασκαλία;
Το πρωτόγνωρο στοιχείο στο όλο κατασκεύασμα είναι το γεγονός ότι η κατάρτιση – που είναι το κόκκινο πανί για κάθε αριστερό – δεν παίρνει τη θέση της θεσμικής εκπαίδευσης με την εισαγωγή καταρτισιακών γνωστικών αντικειμένων αλλά με τη μετατροπή των ίδιων των μαθημάτων του λυκείου σε τεχνική εξετάσεων και σε εργαλείο κατάρτισης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι επέλεξαν το πιο επικριμένο σύστημα πρόσβασης, εκείνο των Δεσμών, που είχε εισαγάγει τη μονομέρεια στη γνώση από την Α΄ τάξη του λυκείου.
Και αντί να υπάρχει γενική αντίδραση από τα κόμματα, τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, τους κοινωνικούς φορείς, τις επιστημονικές ενώσεις κλπ στην (και) θεσμική διάλυση του λυκείου με τη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης, αναπτύσσονται ενστάσεις κλαδικού χαρακτήρα γιατί μειώνεται το άλφα ή το βήτα μάθημα, και δεν προβάλλεται η «μεγάλη εικόνα», η διάλυση της Γενικής Παιδείας και η φροντιστηριοποίηση του λυκείου, που έχει ως αποτέλεσμα όλα τα αρνητικά στοιχεία. Και η ΟΛΜΕ, που την εμφανίζει δικαίως και ο Υπουργός ότι δεν έχει θέσεις; Είναι συνεπής στη συνεχιζόμενη αλαλία της. Γιατί να ανησυχήσει, αφού κάθε παράταξη αυτοεπιβεβαιώνεται μέσα από τις ιδιαίτερες θέσεις της κοιτάζοντας τον καθρέφτη της καθαρότητάς της;
Το Υπουργείο Παιδείας εργαλειοποεί τη μάθηση και τη γενική εκπαίδευση του λυκείου, μετατρέπει την τελική γνώση σε διαδικασία τεχνικής των εξετάσεων με τα περιβόητα εξάωρα, εισάγει ακόμα πιο πρώιμη επαγγελματική επιλογή εκ μέρους των υποψηφίων. Η απασχολησιμότητα, που ήταν το κόκκινο πανί του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα εισάγεται με τη θεωρητική και άνευ ουσίας επαγγελματική τακτοποίηση για να πάνε ενταγμένοι από τα πριν στην αγορά εργασίας, που όμως θα αδιαφορεί για την όλη εξέλιξη, αφού ούτε ανάπτυξη φαίνεται στον ορίζοντα ούτε και πτυχία χωρίς κανένα περιεχόμενο ποτέ δεν την ενδιέφερε πόσο μάλλον τώρα που η κρίση παραμένει ζωντανή.
- Αρθρογραφία: Κριτική θεώρηση
- Ακολουθήστε τη σελίδα μας στο facebook Φιλολογικός Ιστότοπος για να ενημερώνεστε για όλα τα εκπαιδευτικά θέματα.
