Advertisement

Πανελλαδικές εξετάσεις 2024

  Πανελλαδικές εξετάσεις 2024   Στη δημοσιότητα το πρόγραμμα των εξετάσεων ημερήσιων και εσπερινών ΓΕΛ και ΕΠΑΛ, ειδικών και μουσικών μαθημάτων και η προθεσμία υγειονομικής εξέτασης και...

Άλλο μόρφωση… άλλο παιδεία κι αγωγή!

«Παιδεία είναι αυτό που επιβιώνει, όταν όσα έχουν μαθευτεί… ξεχνιούνται» (B.F. Skinner – Αμερικανός ψυχολόγος). «Αγωγή είναι αυτό που μένει, όταν έχουμε ξεχάσει πια, αυτά που μας έχουν διδάξει» (Edward Halifax – Άγγλος πολιτικός). «Ένας μορφωμένος ηλίθιος… είναι πιο ηλίθιος… από έναν αμόρφωτο ηλίθιο» (Μολιέρος – Θεατρικός συγγραφέας). Μόρφωση – παιδεία – αγωγή: τρεις έννοιες, τόσο όμοιες φαινομενικά, αλλά και τόσο διαφορετικές, επί της ουσίας.

Η «ελληνική PISA»

Η «ελληνική PISA»   Συνεχίζονται, για δεύτερη χρονιά, οι εξετάσεις διαγνωστικού χαρακτήρα για μαθητές της ΣΤ’ τάξης Δημοτικού και Γ’ τάξης του Γυμνασίου στη Νεοελληνική Γλώσσα...

Με λένε Μαλάλα

Του Νίκου Τσούλια M. Yousafzai «Η ημέρα της Μαλάλα δεν είναι η δική μου μέρα.

Σύντομο υπόμνημα στο ποίημα “Καραντί” του Νίκου Καββαδία

Το ποίημα συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή «Μαραμπού» 1933 και αφιερώνεται «Στο κορίτσι από το Βόλο». Το “Καραντί” παρά ταύτα δεν έχει προφανή ερωτικό χρωματισμό μέχρι τους τελευταίους έξι στίχους, στους οποίους αναδύεται και πάλι το γνωστό, αινιγματικό Εσύ του Καββαδία, το οποίο — και εδώ — αποτυγχάνει, αστοχεί και απομακρύνεται τόσο αιφνιδιαστικά όσο εισάγεται. Και στο ποίημα αυτό εναλλάσσονται, ως συνήθως, εικόνες κίνησης και ακινησίας· εικόνες μιας αέναης πορείας που όμως ισοδυναμεί με φθαρτική, αρρωστημένη στασιμότητα· και όλα αυτά περιβεβλημένα με μια διάχυτη αίσθηση του παραλόγου και της ματαιότητας. «Καραντί» είναι η φουσκοθαλασσιά, κλυδωνισμός του οποίου η αιτία είναι κρυφή, βαθιά και μακρινή, εν τέλει ακατανόητη στο συνειδητό.

Σύντομο υπόμνημα στο ποίημα “Kuro Siwo” του Νίκου Καββαδία

Ένα ακόμη ποίημα στο γνωστό αφαιρετικό αφηγηματικό σχήμα που χαρακτηρίζει τη συλλογή “Πούσι” (1947). Αυτή η τάση προς τον συμβολισμό και την αφαίρεση είναι σαφώς επαυξημένη στο “Πούσι” συγκριτικά με το “Μαραμπού”, όπου ο ποιητικός λόγος ήταν πολύ λιγότερο υπαινικτικός και πλάγιος. Η νεωτερική αφαιρετικότητα θα κορυφωθεί στο “Τραβέρσο” (1975″). Στο ποίημα “Kuro Siwo”, η αφηγηματική φωνή περιγράφει άλλο ένα τυπικό, δηλαδή παλίνδρομο και τελικά ατέρμονο και αδιέξοδο, καββαδιακό ταξίδι στον χώρο και στον χρόνο: μπροστά, στον Νότο και την ομίχλη· πίσω, στην ανάμνηση και τον εφιάλτη· και εν τέλει στο πουθενά, σε μια τυφλή πορεία στο θαλάσσιο άπειρο.