Μόνιμες Στήλες

Ο χορός υπήρξε κυρίαρχος στα πρώτα στάδια εξέλιξης της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, αλλά σταδιακά ο ρόλος και η σημασία του μειώθηκαν. Σχολιάστε αναφερόμενοι στις ιστορικές εξελίξεις που έλαβαν χώρα κατά τον 5ο και τον 4ο αιώνα π.Χ.

Του Νίκου Τσούλια       Έχουμε κάποια σταθερά σημεία αναφοράς για της μνήμης τα παιχνίδια, αλλά κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ξέρει με κάποια ικανοποιητική επάρκεια όλα τα μονοπάτια της ή τα ολόφωτα ξέφωτά της και τους κατάμαυρους γκρεμούς της. Ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι τα έντονα φορτισμένα συναισθηματικά γεγονότα

Βρισκόμαστε στο φθινόπωρο του 2016. Η άγρια κρίση, έχει κάνει αδιανόητη τη δυνατότητα πληρωμής οποιασδήποτε υπηρεσίας με τη συμβατική μορφή. Η κυρία Φερνογύρου, στο υπουργείο που εργάζεται, αμοίβεται πλέον με 350 Ευρώ μηνιαίως, με αποτέλεσμα, να αναζητεί τηλεφωνικώς εναλλακτικές ηλεκτρονικές μεθόδους χαμηλότερου κόστους, για να υποστηρίξει φροντιστηριακά το γιό της το Ριρή !

«ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥ» Όσο ξεκάθαρη είναι η ετυμολογία του όρου τραγῳδία, τόσο αβέβαιη είναι η ερμηνεία του και η ταύτιση των ιστορικών του αναφορών. Τραγῳδία σημαίνει προφανώς τράγου (ή τράγων) ᾠδή. Οι φιλόλογοι όμως έχουν αναπτύξειδιάφορες θεωρίες για το ακριβές περιεχόμενο του όρου. Η παλαιότερη αντίληψη είναι ότι ο όρος τράγοι αναφερόταν στους σατύρους, αυτούς τους παιγνιδιάρηδες, ερωτύλους, ζωόμορφους δαίμονες-ακολούθους του Διονύσου. Η αντίληψη όμως αυτή αποδείχθηκε ανακριβής, όταν διαπιστώθηκε ότι κατά την αρχαϊκή και την κλασική περίοδο οι σάτυροι δεν απεικονίζονταν με τραγίσια αλλά με αλογόμορφα χαρακτηριστικά.

Του Νίκου Τσούλια Γραμματέα του Τομέα Παιδείας του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ        Έχουν αναπτυχθεί από το κόμμα μας στο παρελθόν συγκροτημένες πολιτικές για την επαγγελματική εκπαίδευση. Οι «καλές...

Του Νίκου Τσούλια Αν η δυνατότητα της ομιλίας είναι το πρώτο βήμα του μικρού παιδιού για να αυτοδιαμορφώσει το «είδωλο του ανθρώπου», το διάβασμα και το γράψιμο είναι το επόμενο άλμα της πνευματικότητάς του με το οποίο προσδιορίζεται οριστικά και αμετάκλητα από τη δυνατότητά του για να κατακτήσει την ανεξαρτησία του πνεύματός του.