Οι περισσότερες σωζόμενες κωμωδίες του Αριστοφάνη εδράζονται σε αυτό που οι μελετητές αποκαλούν Κωμική Ιδέα (Komische Idee).
Με τον όρο Κωμική Ιδέα περιγράφεται η μέθοδος με την οποία ο Κωμικός Ήρωας επιχειρεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ταλανίζουν τον κόσμο του. Τα προβλήματα αυτά είναι ρεαλιστικά και απηχούν υπαρκτές, σοβαρές παθογένειες της σύγχρονης επικαιρότητας, όπως η διαιώνιση του πολέμου προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων ατόμων και μικρών ομάδων με τη νοσηρότητα που αυτή προκαλεί στην πολιτική, την οικονομία, την ηθική, τη θρησκεία και τον ίδιο τον οίκο. Αντιθέτως, όμως, η Κωμική Ιδέα ως λύση είναι από παράδοξη και γελοία —όπως το να μάθεις ρητορική και στρεψοδικία, για να ξεγελάσεις τους δανειστές σου (Νεφέλες), ή να κλειδώσεις τον πατέρα σου στο σπίτι, μπας και θεραπευτεί από τη δικομανία του (Σφήκες), ή να δολοφονήσεις τον τραγικό ποιητή που κακολογεί το φύλο σου και έτσι εμποδίζει τις παλιοδουλειές σου (Θεσμοφοριάζουσες)— έως πλήρως φανταστική, εξωπραγματική και ουτοπική: ένα ταξίδι στον ουρανό καβάλα σε ένα σκαθάρι για απελευθέρωση της Ειρήνης, που την κρατά φυλακισμένη ο Πόλεμος (Ειρήνη)· η ίδρυση μιας εναλλακτικής πολιτείας στα σύννεφα, εφόσον μόνο έτσι μπορείς να επιβάλεις τον δικό σου νόμο (Όρνιθες)· η κατάβαση στον Άδη και η επαναφορά στη ζωή του Ευριπίδη, για να ανασχεθεί η παρακμή της τραγωδίας (Βάτραχοι)· σεξουαλική απεργία και κατάληψη της Ακρόπολης από τις γυναίκες, για να εξαναγκαστούν οι άνδρες να εγκαταλείψουν επιτέλους τον πόλεμο (Λυσιστράτη)· καθολική γυναικοκρατία για σωτηρία της πόλης (Εκκλησιάζουσες)· ή σύναψη ιδιωτικής συνθήκης ειρήνης με τη Σπάρτη και ίδρυση ενός ειδυλλιακού κράτους εν κράτει, εφόσον οι Αθηναίοι αρνούνται να ακούσουν την απέλπιδα φωνή της λογικής (Αχαρνείς).
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στη σελίδα antonispetrides.wordpress.com